Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

Τρυφερά αμπελόφυλλα στην κατάψυξη. Δείτε πώς τα διατηρούμε.



Τα πρωινά με υποδέχεται ή κληματαριά στην αυλή για να μου χαρίσει τη δροσιά της την ώρα που πίνω τον καφέ μου. Το μικρό κλήμα που φυτέψαμε κάποτε έχει πλέον ένα χοντρό κορμό που σκαρφαλώνει φιδίσια, ψηλά όσο χρειάζεται, για να καταφέρει να απλωθεί και να ξαπλώσει στα στηρίγματα που υπάρχουν σαν είδος κρεβατιού. 


Είναι στιγμές ευτυχίας αυτά τα πρωινά.Χαίρομαι σαν βλέπω τα σταφύλια να μεγαλώνουν κάθε μέρα κι από λίγο έτσι όπως κρέμονται σαν τσαμπιά άγουρα ακόμα περιμένοντας την σειρά τους για να ωριμάσουν.
 Χαίρομαι και για τους  πράσινους βλαστούς της κληματαριάς- κρεβατίνας που όλο μακραίνουν κι αυτοί σαν φτερούγες πουλιού που ετοιμάζεται να πετάξει ψηλά. Τώρα πια οι βλαστοί έχουν καλύψει όλη την οριζόντια επιφάνεια και πέφτουν στα πλάγια, σχηματίζοντας μια χαριτωμένη, αέρινη κουρτίνα. Κι όλο κατεβαίνουν χαμηλότερα θέλοντας να ανταμώσουν τα άσπρα λουλούδια του γιασεμιού, να μυρίσουν την ευωδιά τους.
 Κάπου εκεί μπλέκονται γλυκά τα τρυφερά φυλλαράκια της κληματαριάς με τα φύλλα και τα λουλούδια από το γιασεμί.


Αυτά τα τρυφερά φυλλαράκια που υπάρχουν στην άκρη του κάθε βλαστού,  μάζεψα σήμερα για να τυλίξω ντολμαδάκια που πολύ μας αρέσουν.

 Όμως πριν απ’ αυτό ήθελα να σας δείξω πώς τα διατηρούμε στην κατάψυξη για αργότερα, όταν δεν θα είναι πια τόσο τρυφερά όπως τώρα. 




 Μαζεύουμε λοιπόν αρκετά τρυφερά φύλλα, κόβουμε το κοτσάνι τους με ένα κοφτερό μαχαίρι, αφήνοντας λίγο περίπου ένα εκατοστό για να μην σχίσουμε το φύλλο.
 Τα πλένουμε να φύγει τυχόν σκόνη που ίσως έχουν και τα στεγνώνουμε. 
Κατόπιν κάνουμε πακετάκια ανά είκοσι με εικοσιπέντε περίπου βάζοντας το ένα φύλλο πάνω στο άλλο.
 Θα πρέπει να βλέπουμε την νευρώδη πλευρά τους.






Εν τω μεταξύ βάζουμε σε μια κατσαρόλα νερό και το φέρνουμε σε θερμοκρασία βρασμού.
 Λίγο πριν κοχλάσει τοποθετούμε τα αμπελόφυλλα στο νερό να ζεματιστούν.
 Με την βοήθεια μιας τρυπητής κουτάλας τα βουλιάζουμε στο νερό και αμέσως τα γυρνάμε ''τούμπα'' όπως είναι όλα μαζί.
 Θα δούμε ότι αλλάζουν χρώμα παίρνουν ένα κυπαρισσί πράσινο.


 Γρήγορα τα βγάζουμε από το ζεστό νερό και τα αφήνουμε σε σουρωτήρι να στραγγίξουν.
  Όταν πια έχουν κρυώσει τα τυλίγουμε με διάφανη, πλαστική μεμβράνη κάθε πακέτο χωριστά και είναι έτοιμα για φύλαξη στην κατάψυξη.





 Όποτε τα χρειαστούμε, αφήνουμε το πακετάκι να ξεπαγώσει και είναι έτοιμα. Με αυτόν τον τρόπο διατηρούνται για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. 


Σας εύχομαι καλή επιτυχία!                   

Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Σουπιές με το μελάνι τους, σε γαρνιτούρα από άγρια χόρτα τσιγαριαστά!



 Σε όλα τα νησιά της Ελλάδας τα φρέσκα θαλασσινά είναι οι πρωταγωνιστές στην καθημερινότητα των κατοίκων τους!
 Πολλοί είναι αυτοί που ασχολούνται επαγγελματικά με το ψάρι (ψαράδες - ιχθυοπώλες), αλλά πολλοί περισσότεροι είναι αυτοί που τους αρέσει να απολαμβάνουν τους θαλασσινούς μεζέδες στο πιάτο τους! Όταν ο καιρός είναι κατάλληλος οι πάγκοι πλημυρίζουν με άρωμα θάλασσας και πολλές επιλογές για μας.


 Εγώ χρειαζόμουν σουπιές. 
 Μετά από μια βόλτα στην ψαραγορά, κατέληξα στο super market όπου και αγόρασα κατεψυγμένες γιατί δεν βρήκα φρέσκες σουπιές. Με τρείς μεγάλες σουπιές, έφτιαξα το μεσημεριανό φαγάκι για την οικογένεια και πολύ τους άρεσε! Η αλήθεια είναι ότι έχουν λίγο μπελά στο καθάρισμα, όμως τις προτιμώ γιατί θέλω την μελάνη να μπαίνει μέσα στο φαγητό. Η γεύση που δίνει είναι απολαυστική! Υπάρχουν φυσικά και οι καθαρισμένες στα ψυγεία των super market και η επιλογή δική σας.
 Σε αυτήν την συνταγή θα συνδυάσουμε τις σουπιές με άγρια χόρτα ''γιαχνερά'' και ''ελιές πράσινες τσακιστές''  για το τελείωμα.  


Τι χρειαζόμαστε:



Υλικά!

1 κιλό σουπιές
1 κούπα ελαιόλαδο
2 κρεμμύδια ξερά
1 ματσάκι κρεμμύδια φρέσκα
1 ματσάκι μάραθο ψιλοκομμένο
½  κούπα κρασί
Αλάτι, πιπέρι

 


Τι κάνουμε!

Αν θέλεις να δεις αναλυτικά πώς καθαρίζουμε τις σουπιές πάτησε εδώ!
Σε μια βαθιά λεκάνη τοποθετούμε τις σουπιές. Αφαιρούμε το κόκκαλο, τα μάτια, το σκληρό ράμφος που έχουν για στόμα, την κοιλιά και βρίσκουμε το σακουλάκι με τη μελάνη.
 Κρατούμε τη μελάνη σε ένα μπολ, την ανοίγουμε (θέλουμε το εσωτερικό της κύστης) προσθέτουμε λίγο νερό και το αφήνουμε στην άκρη.

Πλένουμε τις σουπιές πολύ καλά και τις κόβουμε κομμάτια.

Πλένουμε καλά και κόβουμε τα χόρτα σε χοντρά κομμάτια.

Σε μεγάλη κατσαρόλα σοτάρουμε τα κρεμμύδια (ξερά και φρέσκα) ψιλοκομμένα στο λάδι, προσθέτουμε το μάραθο.


 Ρίχνουμε μέσα τις σουπιές .

 Αφού βράσουν για 15 λεπτά σβήνουμε με το κρασί και αλατοπιπερώνουμε.

 Αδειάζουμε μέσα στην κατσαρόλα την μελάνη και μαγειρεύουμε για 20 λεπτά.

 Προσθέτουμε τα χόρτα και μαγειρεύουμε λίγο ακόμα ώσπου να ψηθούν οι σουπιές ,τα χόρτα και να δέσει η σάλτσα.

 Στο τέλος προσθέτουμε τις πράσινες ελιές (αν είναι πολύ αλμυρές ,τις ξεπλένουμε πρώτα με λίγο νερό).
Αν θέλουμε συνοδεύουμε το πιάτο μας με πατάτες τηγανιτές!


Σας εύχομαι καλή επιτυχία!   







      

Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Παντζάρια σαλάτα!



Μια σαλάτα που μας δελεάζει με το πορφυρό χρώμα της και μας κερδίζει με την δροσερή της γεύση!

 Αποτελεί μια διαφορετική καθημερινή επιλογή, για το μεσημεριανό γεύμα ή το βραδινό παρέα με φίλους ή την οικογένεια μας.
 Τα παντζάρια σαλάτα, μπορούν να στολίσουν το τραπέζι μας και να συνοδεύσουν τα ψητά μας κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, αρκεί να προσαρμοστεί ανάλογα με την εποχή.

Με ψητά ψάρια είναι ένας  εκπληκτικός συνδυασμός, που δεν μπορεί να αρνηθεί και ο πιο απαιτητικός.

 Τι χρειαζόμαστε:

1 κιλό παντζάρια
Ελαιόλαδο
ξύδι
αλάτι

Τι κάνουμε:

Καθαρίζουμε τα παντζάρια, αφαιρούμε τα ξερά και κίτρινα φύλλα. Τα πλένουμε αλλάζοντας πολλές φορές το νερό μέχρι να φύγουν όλα τα χώματα και να δούμε ότι το νερό μένει καθαρό. 




Σε μια μεγάλη και βαθιά κατσαρόλα βάζουμε αρκετό νερό να βράσει.
 Όταν το νερό κοχλάσει κόβουμε τα κοτσάνια και τα βάζουμε στο νερό να βράσουν μαζί με λίγο αλάτι.
 Κατόπιν όταν δούμε ότι τα κοτσάνια είναι μισοψημένα προσθέτουμε τα φύλλα να βράσουν και αυτά.
 Όταν ψηθούν τα τραβάμε με τρυπητή κουτάλα σε μια πιατέλα να στραγγίξουν και περιχύνουμε με λίγο ελαιόλαδο.
 Στο ίδιο νερό που βράσαμε τα κοτσάνια και τα φύλλα προσθέτουμε τώρα τις ρίζες από τα παντζάρια να βράσουν κι αυτά.(Χωρίς να έχουμε βγάλει το φλούδι.)
 Φροντίζουμε να έχουν περίπου ίδιο μέγεθος ούτως ώστε να χρειαστούν τον ίδιο χρόνο ψησίματος.



 Δοκιμάζουμε με ένα κοφτερό μαχαίρι με λεπτή λάμα για να δούμε αν είναι ψημένα. Πρέπει να είναι μαλακά όταν καρφώσουμε το μαχαίρι.
 Όταν ψηθούν τα ανασύρουμε από το νερό, περιμένουμε να κρυώσουν λίγο και καθαρίζουμε τον φλοιό τους.
 Καθαρίζει πολύ εύκολα, αν τον τραβήξουμε λίγο με τα δάκτυλα μας (μόνο προσοχή μην λερωθούμε).
 Κατόπιν κόβουμε κομματάκια  ή φέτες και σερβίρουμε με λαδόξυδο της αρεσκείας μας.

 Παρατηρούμε ότι, επειδή έβρασαν με τον φλοιό διατηρούν το έντονο πορφυρό χρώμα τους το οποίο είναι εξ ίσου δελεαστικό όσο και η γεύση τους.
 Όσοι ( βολβοί) παντζάρια περισσέψουν μπορούν να διατηρηθούν στο ξύδι.

 Σας εύχομαι καλή επιτυχία!   

 

 

 

 

 

 

 






        

Πικρά βλαστάκια ραδικιού με χλωρά κουκιά!


Πικροβλάστακα ραδικιού με χλωροκούκια βραστά! ένα από τα ''Κρητικά'' φαγητά της Άνοιξης!


Κατά τον Απρίλη και αρχές του Μάη, τα άγρια χόρτα του Χειμώνα (ραδίκια, γαλατσίδες, τσόχοι, σταφιλίνακες,…) χάνουν πλέον την τρυφεράδα τους  και ανεβαίνουν σε ύψος.
 Όμως οι γυναίκες στην Κρήτη ήταν και συνεχίζουν να είναι ευρηματικές στο ''τι θα βάλουν στο τσικάλι τους'', ώστε να εξασφαλίσουν το καθημερινό φαγητό της οικογένειας.



 Μαζεύουν λοιπόν τα τρυφερά βλαστάκια από τα άγρια χόρτα και τα συνταιριάζουν με σπόρια από χλωρά κουκιά (χλωροκούκια) που υπάρχουν επίσης αυτή την εποχή!
 Ο συνδυασμός αυτός μέσα στην απλότητα του, έχει σαν αποτέλεσμα ένα ιδιαίτερα γευστικό πιάτο με αρκετά ωφέλει για την υγεία του ανθρώπου!
 Δεν μας φοβίζει η πικράδα των χόρτων, γιατί εξουδετερώνεται με το ελαιόλαδο και το λεμόνι που θα προσθέσουμε στο πιάτο μας. (Πολλοί είναι αυτοί που τους αρέσει να βάζουν ξύδι, αντί λεμόνι.)


 Ας δούμε τι κάνουμε!

 Καθαρίζουμε τα κουκιά, αφαιρούμε το φλοιό και κρατάμε μόνο τα σπόρια.


 Γεμίζουμε μια μεγάλη βαθιά κατσαρόλα με νερό, περίπου μέχρι τα ¾ .
 Όταν κοχλάσει το νερό ρίχνουμε τα χόρτα λίγα-λίγα για να μην σταματήσει ο βρασμός  και προσθέτουμε λίγο αλάτι. 


Αφού βράσουν 5 λεπτά προσθέτουμε τα σπόρια από τα κουκιά.
 Με την βοήθεια μιας κουτάλας ''βουλιάζουμε'' συνεχώς τα χόρτα μέσα στο νερό και αφήνουμε να βράσουν για άλλα 20 λεπτά περίπου.

 Όταν δοκιμάσουμε και έχουν ψηθεί, τα τραβάμε σε μία πιατέλα όπου περιχύνουμε με ελαιόλαδο,
 και σερβίρουμε με αλάτι, ελαιόλαδο και λεμόνι της αρεσκείας μας.
 Όσα περισέψουν γίνονται μια νοστιμότατη ομελέτα !

 Σας εύχομαι καλή επιτυχία! 

 


Άγρια ραδίκια ανθισμένα!!

 Όπου τύχει να δείτε αυτό το όμορφο λουλουδάκι, παρακαλώ μην το κόψετε για το ανθοδοχείο σας, αφήστε να πέσει ο σπόρος του στην γη!
 Αρχές του Χειμώνα θα φυτρώσουν νέα τρυφερά βρώσιμα ραδίκια!   




Παρασκευή 9 Ιουνίου 2017

Ραδίκια βραστά! στην Κρήτη οι φίλοι των άγριων χόρτων τα λατρεύουν!




Συνηθίζαμε τις Κυριακές του Χειμώνα όταν δεν είχαμε σχολείο, να πηγαίνουμε με τους γονείς μας στο χωριό. Εκεί στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς μαζευόμασταν όλο το σόι. Θείες που μαγείρευαν στην κουζίνα, θείοι που κουβέντιαζαν, τραπέζια στρωμένα με το μεσημεριανό φαγάκι που μας περίμενε και εμείς οι ξαδέρφες  να μην χορταίνουμε το παιχνίδι. Ο παππούς ποτέ δεν παραπονέθηκε για την φασαρία που κάναμε, απλά καθόταν στην καρέκλα του και μας κοίταζε ευτυχισμένος.
 Μετά τον απογευματινό καφέ, όλες οι γυναίκες του σογιού, συνήθιζαν να  πηγαίνουν ''στα χόρτα''. Ήταν ο περίπατος που εξασφάλιζε το γεύμα της Δευτέρας  τα άγρια χόρτα βραστά μαγειρεμένα με κάθε τρόπο.

 Συνδυάζονταν τόσο με κρέας όσο και με ψάρι!




 Αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα κοφτερό μαχαίρι με μακριά  σκληρή λάμα και ένα υφασμάτινο σακίδιο για να αποθηκεύονται τα  ''πολύλογα''  χόρτα που μάζευαν. Ραδίκια, τσόχους (ζοχούς), μάραθα, ακουρνοπόδους, γαλατσίδες… Αυτό ήταν  ''σχολείο'' για μένα, γιατί πολλές φορές ακολουθούσαμε με τις ξαδέρφες  την παρέα. Τι όμορφα που ήταν!


  Είναι πολύ εύκολο να βρούμε και σήμερα ραδίκια, με όρεξη για περπάτημα, ένα μαχαίρι και μια σακούλα,(μόνο που… έχουμε αντικαταστήσει το οικολογικό υφασμάτινο σακίδιο με τις πλαστικές σακούλες του super market).
 Ε… φυσικά χρειάζεται και η εμπειρία, γιατί χόρτα υπάρχουν αρκεί να τα γνωρίζουμε, να τα μαζεύουμε με προσοχή χωρίς να διαλύονται, να μην φοβόμαστε να λερώσουμε τα χέρια μας με το χώμα και το σπουδαιότερο να ξέρουμε από πού ποιό χωράφι θα τα μαζέψουμε (μην έχουν ραντίσει με φυτοφάρμακα). Δεν θα αναφέρω τα πολυάριθμα οφέλη για την υγεία μας, αυτά είναι γνωστά.

 Θα σας πω απλά πώς θα  τα ετοιμάσουμε για φαγητό!



Καθαρίζουμε τα χόρτα και πετούμε όλα τα ξερά φύλλα.
 Βάζουμε σε μια μεγάλη λεκάνη μπόλικο νερό ρίχνουμε μέσα τα χόρτα και τα αφήνουμε περίπου μισή ώρα να μουλιάσουν. Έπειτα τα μεταφέρουμε σε μια δεύτερη λεκάνη με καθαρό νερό. Αδειάζουμε το λερωμένο με χώμα νερό της πρώτης λεκάνης και επαναλαμβάνουμε την διαδικασία για 5 ή 6 φορές μέχρι το νερό να μείνει καθαρό.
 Τα τραβάμε σε ένα σουρωτήρι και τα αφήνουμε να στραγγίξουν.


 Εν τω μεταξύ γεμίζουμε μέχρι τα ¾ ένα μεγάλο βαθύ ευρύχωρο τσικάλι με νερό και το βάζουμε να βράσει.
 Όταν το νερό κοχλάσει βάζουμε μια κουταλιά της σούπας αλάτι στο νερό και τα χόρτα λίγα - λίγα για να μην σταματήσει ο βρασμός.
 Πιέζουμε τα χόρτα με ένα πιρούνι να είναι συνεχώς μέσα στο νερό και δεν σκεπάζουμε το τσικάλι!


 Δοκιμάζουμε, κ΄όταν είναι ψημένα τα τραβούμε σε μια πιατέλα και περιχύνουμε λίγο ελαιόλαδο.
 Όταν τα σερβίρουμε στο πιάτο μας τότε προσθέτουμε αλάτι, λεμόνι και λάδι της προτίμησης μας.
 Το πιάτο αυτό συνοδεύεται με πατάτα βραστή και ψάρι ψητό ή τηγανητό!
 Το νερό μέσα στο οποίο έβρασαν τα χόρτα μπορούμε να το πιούμε, στύβοντας στο ποτήρι λίγο λεμόνι.
 Είναι πολύ νόστιμο. Πικρό μεν αλλά εξαιρετικό!

 Σας εύχομαι καλή επιτυχία!   





        
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...